॥ आर्तिहर स्तोत्रम ॥
श्री शंभो मयि करुणाशिशिरां दृष्टिं दिशन सुधावृष्टिम.
सन्तापमपाकुरुमे मन्तापरमेश तव दयायाः स्याम ॥ १॥
अवसीदामि यदार्तिभिरनुगुणमिदमोकसोंहसां खलु मे.
तव सन्नवसीदामि यदन्तकशासन नतत्तवानुगुणम ॥ २॥
देव स्मरंति तव येतेषां स्मरतो.अपि नार्तिरितिकीर्तिम.
कलयसि शिव पाहीतिक्रन्दन सीदाम्यहं किमुचितमिदम ॥ ३॥
आदिश्याघकृतौ मामन्तर्यामिन्नसावघात्मेति.
आर्तिषुमज्जयसे मां किंब्रूयां तवकृपैकपात्रमहम ॥ ४॥
मन्दाग्र्णीरहं तव मयि करुणां घटयितुं विबोनालम.
आकृष्टुं तान्तु बलादलमिह मद्दैन्यमिति समाश्वसिति ॥ ५॥
त्वं सर्वज्ञो.अहं पुनरज्ञो.अनीशोहमीश्वरत्वमसि.
त्वं मयि दोषान गणयसि किं कथये तुदति किं दया नत्वाम ॥ ६॥
आश्रितमार्ततरं मामुपेशसे किमिति शिव न किं दयसे.
श्रितगोप्ता दीनार्तिहृदिति खलु शंसंति जगति सन्तस्त्वाम ॥ ७॥
प्रहराहरेतिवादी फणितमदाख्य इति पालितो भवता.
शिव पाहीति वदो.अहं शृतो न किं क्वां कथं न पाल्यस्ते ॥ ८॥
शरणं व्रज शिवमार्तीस्सतव हरेदिति सतां गिरा.अहम त्वाम.
शरणं गतो.अस्मि पालय खलमपि तेष्वीश पशपातान्माम ॥ ९॥
इति श्री श्रीधरवेंकटेशार्यकृतिषु आर्तिहरस्तोत्रं संपूर्णम ॥
बुधवार, 27 जुलाई 2016
आर्तिहर स्तोत्रम
सदस्यता लें
टिप्पणियाँ भेजें (Atom)
कोई टिप्पणी नहीं:
एक टिप्पणी भेजें